Crkva Ime Marijino
Rimokatoličku crkvu naziva „Ime Marijino“ novosađani još zovu Katedrala, iako u suštini ona to nije. A nije zbog toga, zato što se sedište rimokatoličkog biskupa u Bačkoj, nalazi zapravo u Subotici.
Stara Župa Imena Marijinog, osnovana je 1702. godine i postojala je na mestu sadašnje crkve. Prva crkva je izgrađena odmah nakon osnivanja Župe, dok je druga izgrađena 1743. godine. Još početkom 18. veka na mestu sadašnje crkve, bila je izgrađena prva izuzetno skromna crkva, koja je bila izgrađena kao privremeni objekat.
Ova crkva biva srušena 1742. godine, mada se iste godine na istom mestu gradi nova i tu crkvu osveštava nadbiskup Gabor Patačić. Mada novoizgrađena crkva biva oštećena kao i njen toranj za vreme bombardovanja Novog Sada 1849. godine. Zanimljivo je da je toranj urušene crkve bio renoviran, ali građani nisu bili zadovoljni njenim novim izgledom pa su gradskoj skupštini predložili da se izgradi sasvim novi crkveni objekat.
I tada katolička zajednica krajem 19. veka, odlučuje da izgradi novi hram impresivnog izgleda, koji će pripadati jednom kraljevskom gradu. Tada se donosi odluka o rušenju starog crkvenog objekta i izgradnji potpuno novog. Tokom 1892. godine tada najpoznatiji i najpriznatiji arhitekta Đerđ Molnar (György Molnár), izrađuje potpuno nov projekat za izgradnju nove crkve.
Molnar odlučuje da završeni projekat gradu ne naplati, jer je svom voljenom gradu želeo pomoći u izgradnji nove crkve.
Uz svakodnevni nadzor Molnara tada poznati preduzimači Stefan Gusek i Karl Lerer, završavaju građevinski deo posla u novembru 1893. godine. Ova Župna crkva je građena u neogotskom stilu od 1893. do 1895. godine, a posvećena je Bogorodici. Crkva Ime Marijino dugačka je 52 metra, široka 25 metara, a visina oltara iznosi 22 metra. Toranj je podignut u oktobru 1894. godine, visok čak 73 metra i poseduje osvećeni pozlaćeni krst.
U crkvi postoje četiri formirana oltara, a za glavni oltar smatra se Apsidi. Na tom oltaru se nalazi velika slika Majke Božije uz ugarske kraljeve i svetitelje Stefana i Lasla (Ladislava). U drvetu je rezbaren lik Boga Oca, a ispod njega se nalaze motivi iz Biblije. Najstarijom i najvrednijom slikom u crkvi, smatra se slika Presvete Bogorodice.
Oltar Uskrsnuća Isusova se nalazi levo od glavnog oltara dok je treći oltar posvećen Svetom Florijanu zaštitniku vatrogasaca. U blizini možemo primetiti figure od drveta Svetog Emerika i i Svete Elizabete. Četvrti oltar je posvećen Hristovom grobu i ovaj oltar poseduje figure četiri anđela, koje su smeštene ispod hora.
Ove skulpture su izrađene od imitacije kamena postupkom mramorijacije i sve su kolorisane, a u crkvi je postavljena i bista Đerđa Molnara.
Đerđ Molnar je tokom izgradnje ovog impresivnog crkvenog objekta, sarađivao sa priznatim umetnicima tesarima Stefanom Gusekom i Karlom Bekom, bravarom Leopoldom, zidarom Karl Lererom, stolarima Matijasom Drahom i Filipom Jausom, Emerikom Dicgenom livcem, vajarom Gustavom Frajhtnerom, kamenorezcem Johanom Šomanom, staklorescem Lajošom Vurstom i krovopokrivačem Jozefom Klajnčekom.
Prozori ovog prelepog crkvenog zdanja su ukrašeni vitražima koji su izrađeni u Budimpešti i na njima dominiraju biblijske scene i grbovi poznatih novosadskih katoličkih porodica.
Prelepe orgulje vrhunskog kvaliteta, montirao je 1895. godine Gerb Riger-Jagedorf iz Šlezije. Posebnu vrednost ovih orgulja, čini pre svega njihova starost i zvuk vrhunskog kvaliteta. Krov crkve je renoviran nakon jednog požara i ukrašen šestougaonim emajliranim pločicama Žolnai („Zsolnay“).
Link ka sajtu sa koga je korišćena fotografija:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c1/Serbia-0268_-_Name_of_Mary_Parish_Church_%287344449164%29.jpg